Oh oh Den Haag...
DEN HAAG, de stad waar ik ben opgegroeid. Bezongen in het lied van Harrie Jekkers ‘Oh oh Den Haag, mooie stad achter de duinen’ en in ‘Den Haag met je lege paleizen’ van Paul van Vliet.
Zo lang ik me kan herinneren vind ik het heerlijk om me voor bijzondere gelegenheden mooi aan te kleden. Een van die eerste herinneringen is mijn Plechtige Communie (een gebruik uit de katholieke kerk). Het belangrijkste op die dag was mijn nieuwe jurk, mijn handtasje, witte handschoentjes en voor het allereerst droeg ik nylons. Panty’s bestonden nog niet. Je droeg nylons met een jarretel om de nylons op te houden. Deze foto met vriendin Paula is gemaakt tegenover mijn huis in het Bezuidenhout, een wijk in Den Haag.
Alhoewel het al weer lang geleden is dat ik Den Haag verliet, blijft de stad mij nog altijd trekken. Enkele keren per jaar bezoek ik de stad waar ik ben opgegroeid. Ik ga dan steevast naar de prachtige Koninklijke Schouwburg, dat oorspronkelijk een stadspaleis was en al meer dan 2 eeuwen in gebruik is als schouwburg.
Al op mijn 17e ging ik met mijn vriendin Anneke enkele keren per jaar naar de schouwburg. Wij kleedden ons bij die gelegenheden mooi aan. In je alledaagse kloffie zo’n prachtig gebouw betreden, dat kon niet. Voor mij begon het feest met mijzelf mooi aankleden en opmaken. Anneke dacht daar gelukkig hetzelfde over. Liefst bezochten we toneelstukken van onze favoriete acteur Guido de Moor. Nooit van gehoord? Guido was in onze ogen de meest aantrekkelijke man op aarde. Zijn mediterrane uiterlijk dankte hij aan zijn Italiaanse moeder. Anneke en ik zaten op onze vaste plaatsen hoog op een zijbalkon, zo dicht mogelijk bij het toneel. Regelmatig hing Anneke gevaarlijk ver over de reling zodat ik haar vast moest houden omdat ze anders op het toneel zou belanden. Het was altijd weer genieten van de prachtige voorstellingen en natuurlijk van de knappe Guido!
Enkele jaren geleden maakte mijn hart een sprongetje toen ik ontdekte dat er in de schouwburg een prachtig schilderij hangt van mijn idool van vroeger. Guido zag er op het schilderij net zo charmant en verzorgd uit als in mijn herinnering. Tot mijn verrassing zag ik dat mijn man Hans, die de foto maakte, best wel iets weg heeft van deze acteur. Alleen dan nog veel knapper natuurlijk.
Wil jij ook zo’n feestelijke entree maken? Zou jij graag eens samen met mij door je kledingkast gaan om te zien welke kleding en accessoires het mooist zijn voor bepaalde gelegenheden? Stuur mij een mailtje en we gaan er samen mee aan de slag!